Moja 6 letnia córka, dziecko odważne i rezolutne, przeżyła 2 miesiące temu okropne zdarzenie- utknęła ze starszą siostrą (12 lat) w hotelowej windzie. Było tam światło,poradziły sobie (starsza)- była łączność głosowa z recepcjonistką, natychmiast (ok 2-3 minuty)zawiadomiony  gość od wind je stamtąd wyciągnął- otwierając drzwi i wyciągając je górną częscią drzwi. Wydawało się, ze to przeżycie nie wywarło na nią aż tak dużego wpływu. My też w bloku mamy windę i czasem z niej korzystamy , było dla mnie zrozumiałe, jak przestała jeżdzić tą windą tylko chodzić na piechotę(2piętro). Miałam nadzieję, ze jej to minie.

Natomiast problem powoli zaczyna się nasilać, właściwie od miesiąca- zaczęła korzystać z łazienki i toalety przy otwartych drzwiach, nie pozwala zamykać  a teraz nawet przymykać drzwi pokoju, w którym się znajduje lub zasypia. Od około tygodnia występują też inne objawy- niechęć przed zapinaniem kurtki czy swetra "pod szyję", niechęć do zostawania w samochodzie, który nie jedzie, nawet w towarzystwie. Wczoraj zaczęła dociekać na rowerze " A co by było gdyby kask (rowerowy, w którym zawsze jeżdziła) się zaciął i nie można go by było otworzyć?" .Wytłumaczyłam,że to sznurki,że się w razie co przetnie, ucieszyła sie, zapięłyśmy ale jeżdżenie wyszło nie do końca dobrze, teraz myślę, że może przez ten kask...To zdarzenie spowodowało, że skojarzyłam te wszystkie fakty z ostatniego tygodnia razem i dotarło do mnie, że sytuacja pogarsza sie i to szybciej, niz przypuszczałam...

Zanim dotrę do psychiatry- bo oczywiście sie wybieram w "podskokach" -minie niestety kilka dni. W internecie niewiele jest informacji na temat postępowania.

Czy powinniśmy akceptować jej lęki do czasu wizyty, czy też (zdanie męża) zmuszać ją, by postępowała jak do tej pory, tj. przed tym feralnym zdarzeniem? Jakie formy terapii zaproponuje Waszym zdaniem lekarz??

Dziękuję z góry za wszystkie podpowiedzi.