37 lat, sarkoidoza rozpoznawana od 2 lat (diagnostyka rozpoczeta z powodu objawów przewlekłego zmęczenia  i temp około 37,0 st. C), zmiany płucne I/II okres, dotychczas nieleczona.  w I połowie 2008 r w rtg klp całkowita remisja powiększenia wnęk. Od 12.2008 wysiękowe zaplenie stawu kolanowego, w 02.2009 r artroskopia- bez cech uszkodzenia cząstki stawowej, obrzęk maziówki, wg ortopedy " problem reumatologiczny", po wstępnej włączono MTX 15 mg/ tydz. W 03.2009 r rozpoznano niesklasyfikowane wysiękowe zapalenie stawu, od 04.2009 z powodu braku jakichkolwiek objawów zmneijszenai stanu zapalenego w stawie oraz leukopenii 2,9 i limfopenii 600/ ml zmiana MTX  na sulfosalazynę 2 x 1,0 g. W 06.2009 w CT destrukcja klykcia kości udowej.  W badaniach dodatkowych od 02.2009 leukopenia 3,1 tys/ml z limfopenią około 800- 1000 /ml ( w FACS spadek limfocytów  T, przy prawidłowej liczbie limfocytów B), HIV (-), konsultacja hematologiczna wykluczyła proces rozrostowy. Najwyższe CRP 25 mg/l w 05.2009 , obecnie CRP 2,6 mg/l, OB 4.  W RTG klp w porównaniu z badaniem z przed roku nieco większa lewa wnęka ( w porównaniu z rtg z 2007 opisywane zmiany sa znacznie mniejsze). W USG bez powiększenia węzłów chłonnych. Bez objawów ogólnych świadczących o nawrocie choroby, jednak całokształt obrazu przemawia za sarkoidozą. Wobec takiego obrazu: czy dalej stosować sulfosalazynę, czy włączać ponownie MTX albo encorton?? W wywiadzie niestety współistnieje przewlekły skapoobjawowy ZUM- zwykle hoduje się z posiewów E.Coli, sporadycznie Proteus mirabilis (okresowo pojawiają się szczepy wielolekooporne). Czy ktokolwiek w warszawie lub jej okolicach prowadzi pacjentów z sarkoidozą pozapłucną??