najnowsze badania naukowców z Harvard Medical School sugerują, że za stan narastającej wesołkowatości i samozadowolenia jakie zapanowało wśród społeczności skupionej wokół K24 odpowiedzialna jest odkryta w ostatnich dniach czerwca 2009 roku substancja biologicznie czynna zwana konsyliorfiną.

Mechanizm działania konsyliorfiny polega na złożeniu tzw. pocałunku uzależnienia na komórkach centralnego układu nerwowego surfującego po K24 kosyliarza. Inspiracją do badań nad konsyliorfiną były odkrycia profesorów Avrama Hershko, Irvina Rose i Aarona Ciechanowera nad ubikwityną, którzy jak wiadomo otrzymali nagrodę Nobla z chemii.

Konsyliorfina jest małocząsteczkowym białkiem obecnym we wszystkich komórkach eukariotycznych i pełniącym kluczową rolę w naznaczaniu białek, które mają ulec nielisosomalnej konsyliolizie.

Konsyliorfina jest peptydem złożonym z 80 reszt aminokwasowych, o bardzo mocnej budowie chemicznej – denaturacja nie następuje nawet po zadziałaniu alkoholem w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od tego z czym alkohol jest zmieszany. Konsyliorfina jest zlokalizowana w proteasomach. Potranslacyjna modyfikacja białek w procesie konsylioryfikacji polega na przyłączeniu do reszt lizynowych danego białka grupy karboksylowej C-końca reszty glicyny (Gly 79) konsyliorfiny. Zmodyfikowane białko szybko łączy się z nieorganiczną resztą, której wzór chemiczny podjemy jako pierwszy: K24(OH)a.

Jako pierwsi zamieszczamy schemat procesu składania pocałunku uzależnienia – pochodzi on z oryginalnych manuskryptów jednego z badaczy z Harvard Medical School, który okazuje się być polskiego pochodzenia i swe notatki prowadzi w języku ojczystym , co zabezpiecza je przed plagiatem.